23 Ekim 2007 Salı

Kimyam(ız) bozuluyor!

Başka zaman olsa yapmazdım bunu .Daha önceleri de kantine gelip kendi görüşlerini içeren bildiriler bırakıyorlardı. İfade özgürlüğüne dünya görüşüm gereği çok önem veririm. Benden olmayana,benim gibi düşünmeye daha çok önem veririm hem. Ne de olsa muhakkak benim düşünemediğim bi şeyler görmüştür ve söylemiştir diye düşünerek.


Yırttım evet yırttım! Sınır ötesi operasyon yapılmasın, yaşasın halkların kardeşliği kisvesi altında –farkında olarak ya da olmayarak!- bölücü teröre çanak tutanlara inat yırttım. Hem de kendimin sınır ötesi operasyonun faydası konusunda daha tam larar veremediği durumda. Fikir bazında daha karşıtlık oluşmamıştı yani . Ayrıca Kürt kökenli vatandaşlarımızla sorunum (uz) yok ki zaten. Bu ülkenin bütünlüğü için can veren Kürt vatandaşımız az mı sanıyorsunuz?Biz zaten kardeşiz,zaten aynı vatan için çarpışıyoruz haberiniz yok sizin!


Yırttım evet çünkü daha gün önceki günkü şehitlerimizin acısı dinmeden benim masa gelip Türk Ordu’sunu bu durumdan nemalanan bir kurummuş gibi gösterdiğin için yırttım. Bi de soruyorsunuz “ arkadaşım niye yırttım, sorun
un ne diye? “ Bu ülkenin en acılı günlerinde böyle hassas ve karmaşık günlerden geçerken “hassasiyetlerimizi anlamaktan uzak olduğunuz için” yırttım . Evet hem de senin gözünün önünde yırttım.Ben hayatımda böyle titremedim ve kilitlenip kalmadım .Dua et de kilitlenip kaldım yoksa istemeyeceğim başka şeyler olabilirdi.


Yaptığımın yanlış olduğunu farkındayım. Her ne olursa olsun yırtmamalıydım. Her ne kadar bam telime (mize) bassanız da ifade özgürlüğünüze saygı göstermeliydim.


Kimyamız bozuluyor evet. Nerede,nasıl davranacağımız bilemeyebiliyoruz(m). Kararlı bir siyasi irade gerekiyor halbuki,kendi toplumunun nabzını tutabilen,dış dengeleri gözetebilen ,popülist değil akılcı yöntemler uygulayabilen askerinin moralini yüksek tutabilen bir siyasi otorite hem de. Bunlar olamadığı için şu an normal koşullar altında yaşayamıyoruz. Örneğin okulunda dersine girmesi gereken lise öğrencileri - ölümü göze alarak-askere girmek için başvuruyorlar kendilerini yetiştirip bu ülke adına “-ülkenin gelişmesi adına –farklı farklı alanlarda başla şeyler yapabilecekken .Hiçbiri farkında değil belki nano teknoloji üzerinde çalşıp ülkesi için son teknoloji savunma araçları üretecek projelere imza atacaklar. Ya da içlerinden biri edebiyatçı olacak ve ülkesinin de sempatisini kazanarak Nobel alacak! Ya da biri politikacı olacak ve kronikleşmiş! bazı sorunların çözümünde beyin gücünü kullanıp çözümler üretecek. Ama asker olmayı ve ölüme gitmeyi tercih ediyorlar. Maalesef normal şartlar altında değiliz hem öyle olsa ben bugünkü hareketi yapar mıydım?

Oğuz Barlas


Hiç yorum yok: